Kiedy mamy wątpliwości, czy rozwój naszego dziecka przebiega prawidłowo, często korzystamy z rad rodziny, przyjaciół, czy opinii na forach internetowych. Czy to właściwa droga? Niekoniecznie…
Każde dziecko jest odrębną istotą, nie możemy więc sugerować się na pozór podobnym przypadkiem opisanym lub opowiedzianym przez kogoś innego. Czynimy tak zazwyczaj, aby znaleźć ukojenie dla naszych nerwów i zmartwień. Aby przekonać się, że nie tylko nasze dziecko ma większe lub mniejsze trudności z opanowaniem języka. Skutki są zwykle dwa: albo niepotrzebnie panikujemy, bo ktoś porządnie nas nastraszył, albo – mimo istniejących trudności – uspokajamy się i zarazem tracimy czujność, co może negatywnie wpłynąć na stan naszego dziecka.
Również rady bardziej doświadczonych od nas matek, czy ojców niekoniecznie mogą nam pomóc, bo dotyczą ich dzieci, a nie naszego. Nie możemy zadowolić się ogólnikami i zakwalifikować wszystkich dzieci z podobnymi objawami do tej samej kategorii. Pamiętajmy, że podobne z pozoru objawy, mogą oznaczać zupełnie różne zaburzenia. Z tego względu nie należy także prowadzić “terapii” na własną rękę, kierując się radami kogoś, kto przeżył na pozór podobną sytuację.
Pamiętajmy, że odpowiednio wcześnie podjęte działania terapeutyczne mogą zniwelować skutki danego zaburzenia. Rodzina, przyjaciele, a zwłaszcza obce osoby z forów internetowych, mimo swych szczerych intencji i chęci niesienia pomocy, nie są w stanie obiektywnie ocenić poziomu rozwoju dziecka, jeśli nie są profesjonalistami. Z tego względu nie możemy traktować ich słów jak diagnozy.
W każdej sytuacji zawsze warto zachować zdrowy rozsądek. Do rad innych osób dotyczących zdrowia lub rozwoju psychoruchowego dziecka należy podchodzić z szacunkiem lecz także z dystansem. Traktować je bardziej jak sugestię lub jedną z opcji działania, nie jak wyrocznię. W przypadku wątpliwości dotyczących zdrowia lub rozwoju dziecka zawsze korzystajmy z pomocy specjalistów w danej dziedzinie.