W różnych źródłach spotkać możemy rozróżnienie na zaburzenia mowy i wady wymowy. Na czym polega różnica? Zaburzenie mowy jest pojęciem ogólnym, jest to nieprawidłowość w obrębie porozumiewania się. Może być rozległe i dotyczyć wielu sfer. Terapia logopedyczna może być połączona (w zależności od przyczyn uszkodzenia) z leczeniem neurologicznym, laryngologicznym, pomocą psychologa, psychiatry, pedagoga specjalnego itp.
Do zaburzeń mowy zaliczamy: dysartrię, anartrię, dysfazję, afazję, alalię, dysglosję, giełkot, jąkanie, laryngektomię, oligofazję, schizofazję, opóźniony rozwój mowy, zaburzenia głosu.
Wady wymowy natomiast są jednym z rodzajów zaburzeń mowy. Obejmują wyłącznie kwestie artykulacyjne. Są to np. seplenienie, rotacyzm, kappacyzm, lambdacyzm itd. (szerzej o wadach wymowy w rozdziale dotyczącym dyslalii)