Powinniśmy stale być czujni, jeśli chodzi o rozwój naszego dziecka. Skupiać się nie tylko na artykulacji, lecz także na słuchu, zachowaniu, oddychaniu malca oraz budowie narządów artykulacyjnych. Jeśli mają Państwo jakiekolwiek wątpliwości, należy zgłosić się do logopedy. Pamiętajmy, że naszemu dziecku z pewnością to nie zaszkodzi, a tylko może pomóc.
Podstawowe sygnały, które powinny nas zaniepokoić:
– częste oddychanie ustami (nie licząc sytuacji, kiedy dziecko jest zakatarzone)
– nie reagowanie na bodźce dźwiękowe (nie odwracanie głowy w kierunku źródła dźwięku, brak reakcji na polecenia, pytania itp.)
– nie zwracanie uwagi na rozmówcę
– trudności w czytaniu i pisaniu, ciągłe rozkojarzenie
– wszelkie nieprawidłowości w budowie języka, warg, policzków
– wady zgryzu
– nieprawidłowa artykulacja (trudności z wymową głoski, która powinna być opanowana w wieku dziecka, wadliwa artykulacja – np. wsuwanie języka między zęby, mowa świszcząca)
– jąkanie, zacinanie, mowa za szybka lub za wolna
– mowa dziecka znacząco różni się od mowy rówieśników
– wszelkie odstępstwa od normy (patrz: Rozwój mowy dziecka i Kalendarium rozwoju poszczególnych umiejętności)
Więcej o oddychaniu i słuchu znajdziesz tutaj.
One Response
wioleta
witam,
zapewne ma pani miliony wiadomości, ale zaryzykuje.
Syn mojej siostry ma 2,5 r. ostatnio była na bilansie i pani doktor kazała się im zgłosić do psychologa dziecięcego, ponieważ syn nie mówi. Nie jest komunikatywny jak inne dzieci , nie pokazuje palcem, ale gdy coś chce to bierze na za rękę i prowadzi w dane miejsce, nie wymawia słów, ale gada ” po swojemu” z rok temu powtarzał po nas jak robi kotek “miau” itd. a teraz nie chce. Gdy coś zrobi dobrze bijemy mu brawo i mówimy że super ale po tej reakcji on już nie chce tego powtórzyć ponownie. Czy w takich sytuacjach warto udać się najpierw do logopedy czy do psychologa. Siostra się boi, że lekarka podejrzewa ją o autyzm dziecka.